دارا جهان ندارد سارا زبان ندارد
دارا جــــهان نــــدارد، ســــارا زبـــان ندارد
***
بـــابــــا ستــاره اي در هــفــت آسـمان ندارد
***
كارون ز چشمه خشكيد، البرز لب فرو بست
***
حتــــي دل دمــــاوند، آتـــشفــــشان نـــدارد
***
ديـو سيـاه دربنـد، آسـان رهيـد و بـــگريخت
***
رستــــم در ايـــن هيــاهو، گرز گران ندارد
***
روز وداع خـورشـيد، زايـنده رود خشـكيد
***
زيــــرا دل ســـپاهـــــان، نقش جــــهان ندارد
***
بر نــــام پــــارس دريـــا، نــامي دگر نــهادند
***
گويــــي كــــه آرش مـــا، تير و كــمان ندارد
***
دريــــاي مازنـــــي ها، بر كـــام ديگران شد
***
نــــادر، ز خـــاك برخيز، ميــهن جوان ندارد
***
دارا كـــــجاي كـــــاري، دزدان ســـــرزمينت
***
بر بيــــــستون نويسنــــد، دارا جـــهان نــدارد
***
آيــــيـــم به دادخــــواهــي، فريادمان بــلند است
***
امــــا چــــه سود، اينجــــا نوشـــيروان ندارد
***
ســـرخ و سپــيد و سبز است اين بيرق كياني
***
امـــــا صــــد آه و افسوس، شير ژيان ندارد
***
كــــو آن حــــكيم توسي، شـــهنامه اي سرايد
***
شــــايد كـــه شــــاعر مــــا ديــــگر بيـــان ندارد
***
هرگــــز نــــخواب كوروش، اي مهـــر آريايي
***
بـــــي نام تو، وطــــن نيز نــــام و نــــشان ندارد
نظرات شما عزیزان: